ჟურნალისტიკიდან მწერლობაში გადანაცვლება  მსოფლიო ლიტერატურისთვის კარგად ნაცნობი ტენდენციაა. დიდი ხანია, ეს ამბავი აღარც ჩვენთვისაა უცხო. თანამედროვე ქართულმა მწერლობამ არაერთ ჩვენს კურსდამთავრებულს გაუღო კარი. ამ საუკეთესო ტრადიციის გაგრძელების მსურველთა რიცხვი ყოველწლიურად იზრდება და არც დღევანდელობაა გამონაკლისი. მართალია, ყველას  ვერ გაუმართლდება იმედები, მაგრამ ცდას ხომ წინ არაფერი უდგას? შესაბამისად, სარბიელსაც ვთავაზობთ მათ, ვისაც თხზვის, განსჯის, შეფასების ნიჭი მოსდგამს. მათი რიცხვი კი მცირე როდია. ამის თქმის საშუალებას მაძლევს მრავალწლიანი პედაგოგიური გამოცდილება  და პრაქტიკული დავალებების დროს აღმოჩენილი უნიკალური, ხალასი ნიჭი. ამ ხნის მანძილზე დაგროვილმა ნამუშევართა საკმაო ოდენობამ მიბიძგა ამ გადაწყვეტილებისკენ. 

 მუდმივ რუბრიკას, რომელსაც ამიერიდან შემოგთავაზებთ, „სტუდენტური დებიუტი“ ვუწოდეთ და მის ქვეშ გავაერთიანეთ ჩვენი ნიჭიერი ახალთაობის ნამუშევრები. სიახლე გახლავთ ის ფაქტი, რომ გარდა ჟურნალისტიკის სპეციალობისა, აქ წარმოდგენილი იქნება ფაკულტეტის სხვადასხვა მიმართულების სტუდენტთა გამორჩეული ტექსტები. დაგვეთანხმებით, ისე არავის სჭირდება სტიმული და შეგულიანება, როგორც შემოქმედებითი უნარებით დაჯილდოებულ ახალგაზრდებს. ჩვენი ინიციატივაც ამ მისიას ისახავს მიზნად. გვჯერა, დიდი დრო არ იქნება საჭირო, რომ მათ შორის მომავალი მწერლები, მკვლევრები თუ კრიტიკოსები ამოვიცნოთ.

 

მანანა შამილიშვილი

 

ვაგრძელებთ ჩვენს რუბრიკას და წარმოგიდგენთ ნიჭიერ დებიუტანტს - ნინო ლოლუაშილს. 

მე ნინო ვარ. დავიბადე თბილისში, 2004 წლის მაისში. ამჟამად ვსწავლობ საერთაშორისო ურთიერთობების პროგრამაზე, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში. რაც შეეხება ლიტერატურას, ბავშვობიდან მიყვარს კითხვა და წერა. 2021 წლისათვის გამოვეცი ჩემი პირველი წიგნი „კუბოკრული პერანგი“, რომელშიც შევეცადე გამომეკვეთა არჩევანის გაკეთების როლი. დღეისათვის ვწერ ახალ წიგნს, რომელშიც მინდა ყოველგვარი დისკრიმინაციისა თუ სქესის, ასაკისა და სახელის დაკონკრეტების გარეშე გადმოვცე ადამიანის შინაგანი ბრძოლები. ხშირად ვფიქრობ თუ ვინ არის ჩემი საყვარელი მწერალი, მაგრამ ვერასდროს ვპოულობ პასუხს. ხან კამიუს ნიჰილიზმს ვეტრფი, ხან რემარკის ომის ხელოვნებას, ხან გამსახურდიას პროზას და ვინ მოსთვლის... მიყვარს შემოდგომა, ზღვის ტალღების ხმა, ტკბილი ოჯახი და ჩემი ახლო მეგობრები. მოკლედ, დამატებით რისი თქმა შემიძლია? დაინტერესებული ვარ მოხალისეობით და საერთაშორისო ურთიერთობების კუთხით აქტიურად ვარ ჩართული სხვადასხვა პროექტებში. მაქვს ოცნება, დავაარსო რაიმე, რაიმე ღირებული და ასევე მინდა, ვიყო ღირსეული სამოქალაქო აქტივისტი.